Opis produktu
Właściwości:
- Wykonanie ze stali hartowanej HRC 62±2
- Powierzchnie robocze d1 /d2 szlifowane
- Otwór fazowany z jednej strony
Zastosowanie:
- Tuleje pozycjonujące DIN 179 charakteryzują się niewielką tolerancją wymiarów i kształtów oraz posiadają hartowaną i precyzyjnie obrobioną powierzchnię. Dzięki temu są one rekomendowane do wszechstronnych zastosowań.
- Do montażu tulei zaleca się wykonywanie otworów w tolerancji H7. W połączeniu ze średnicą zewnętrzną tulei, która jest w tolerancji n6, uzyskujemy pasowanie mieszane.
- W przypadku stosowania jako tuleje pozycjonujące zalecane jest użycie kołków pozycjonujących GN 771.1
Tabela wymiarów:
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| Oznaczenie | DIN 179-B0,9-6-A |
| d 1 F7 | B 0,9 mm |
| l 1 | 6 mm |
| d 2 n6 | 3 mm |
| Waga [g] | 0,001 kg |
W 1895 roku pomysłowi pracownicy firmy FEIN połączyli wiertarkę ręczną z małym silnikiem elektrycznym. W ten sposób narodziła się koncepcja narzędzia z indywidualnym źródłem zasilania elektrycznego. Pierwsze prototypy wykorzystujące znany obecnie kształt "pistoletu" zostały zbudowane w 1918 roku zgodnie z amerykańskim modelem.
Arthur James Arnot, po przybyciu do Melbourne z Szkocji, został pierwszym inżynierem elektrykiem w Melbourne City Council w 1891 roku. Jego plany były odpowiedzialne za dużą część oświetlenia ulicznego w Melbourne, a elektrownia Spencer Street była zarządzana przez niego. Arnot, wraz z Williamem Blanch Brainem, opatentował wiertarkę elektryczną w 1889 roku, która była używana przez górników, budowniczych, rzemieślników i majsterkowiczów. Jednak to S. Duncan Black i Alonzo Decker (Black & Decker) opracowali pierwszą przenośną wiertarkę ręczną z uchwytem pistoletowym w 1910 roku, którą znamy do dziś. A wcześniej, w 1895 roku, Wilhelm i Carl Fein, bracia prowadzący firmę w Stuttgarcie w Niemczech, zostali uznani za wynalazców pierwszej przenośnej, ręcznej wiertarki elektrycznej. Była ona jednak większa i wymagała dwóch rąk do trzymania i obsługi.
Instrukcje obsługi