Opis produktu
Właściwości i zastosowanie
Piła tarczowa KARNASCH o wymiarach 68 mm x 1,6 mm x 16 mm to zaawansowane narzędzie do przecinania rur ze stali nierdzewnej, stali, oraz metali nieżelaznych, takich jak aluminium, miedź i mosiądz. Idealnie nadaje się do pracy z materiałami o grubości ścianek od 1 do 3 mm. Dzięki specjalnemu pokryciu KX, zawierającemu warstwy wielowarstwowe PCD, piła charakteryzuje się wyjątkową trwałością, nawet przy niewystarczającym chłodzeniu. Powłoka KX wykonana z TiAlN, o mikrotwardości 3600 HV0.05 i grubości około 3 µm, pozwala na pracę w temperaturach do 800°C. Dzięki zębom BW z naprzemiennym skośnym uzębieniem, piła doskonale sprawdza się do cięcia z dużą szybkością i długą żywotnością.
Do maszyn:
Do maszyn:
- GF
- Axxair
- Orbitalum
Dane techniczne
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| ØD | 68 mm |
| Ød | 16 mm |
| ØS | 1,6 mm |
| Z | 100 |
| Szerokość cięcia | 1,6 mm |
| Kod produktu | 53990068010 |
Czy wiesz, że ...?
Samuel Miller uzyskał brytyjski patent w 1777 roku za wynalezienie pierwszej piły tarczowej, choć niektórzy twierdzą, że piła ta była już w użyciu wcześniej. Istnieje wiele sprzecznych relacji dotyczących wczesnej historii piły tarczowej, z niektórymi dowodami wskazującymi na to, że została wynaleziona przez Gervinusa z Niemiec w 1780 roku lub przez Holendrów sto lat wcześniej. Twierdzi się również, że w roku 1810 w Massachusetts, amerykanka Tabitha Babbitt należąca do wspólnoty szejkersów wynalazła piłę tarczową. Obserwując pracę dwóch mężczyzn zmagających się z żmudnym cięciem kłody, Babbitt uświadomiła sobie, że istnieje sposobność na zwiększenie efektywności cięcia drewna. Stworzyła karbowany blaszany dysk, który napędzała za pomocą pedału kołowrotka. Jej prosty wynalazek stał się podstawą do stworzenia większego urządzenia do obróbki drewna. Piła tarczowa szybko stała się preferowanym narzędziem w tartakach. Projekt Babbitt był większy i bardziej użyteczny na większą skalę niż projekty Millera i Taylora. Ze względów religijnych, Babbitt nie złożyła patentu na swój wynalazek. Chociaż członkowie tej religii byli powszechnie podziwiani za swoją pomysłowość i ciężką pracę, wierzyli w swobodne dzielenie się pomysłami i pozostawiali swoje wynalazki bez patentów. Na szczęście historia jednak o niej pamiętała.
Samuel Miller uzyskał brytyjski patent w 1777 roku za wynalezienie pierwszej piły tarczowej, choć niektórzy twierdzą, że piła ta była już w użyciu wcześniej. Istnieje wiele sprzecznych relacji dotyczących wczesnej historii piły tarczowej, z niektórymi dowodami wskazującymi na to, że została wynaleziona przez Gervinusa z Niemiec w 1780 roku lub przez Holendrów sto lat wcześniej. Twierdzi się również, że w roku 1810 w Massachusetts, amerykanka Tabitha Babbitt należąca do wspólnoty szejkersów wynalazła piłę tarczową. Obserwując pracę dwóch mężczyzn zmagających się z żmudnym cięciem kłody, Babbitt uświadomiła sobie, że istnieje sposobność na zwiększenie efektywności cięcia drewna. Stworzyła karbowany blaszany dysk, który napędzała za pomocą pedału kołowrotka. Jej prosty wynalazek stał się podstawą do stworzenia większego urządzenia do obróbki drewna. Piła tarczowa szybko stała się preferowanym narzędziem w tartakach. Projekt Babbitt był większy i bardziej użyteczny na większą skalę niż projekty Millera i Taylora. Ze względów religijnych, Babbitt nie złożyła patentu na swój wynalazek. Chociaż członkowie tej religii byli powszechnie podziwiani za swoją pomysłowość i ciężką pracę, wierzyli w swobodne dzielenie się pomysłami i pozostawiali swoje wynalazki bez patentów. Na szczęście historia jednak o niej pamiętała.
