Opis produktu
Właściwości i zastosowanie:
- Statyw magnetyczny 11908-0208 z czujnikiem zegarowym 119110104.
Dane techniczne:
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| Statyw do czujnika zegarowego: | |
| Maks. nastawiana wysokość | 330 mm |
| Wymiary płyty podstawy | 50 mm x 55 mm x 58 mm |
| Średnica otworu mocującego | 8 mm |
| Siła trzymania magnesu | 80 kg |
| Czujnik zegarowy: | 15 mm |
| Zakres pomiarowy | 10 mm |
| Rozdzielczość podziałki | 0,01 mm |
| Opis podziałki | 0-100, 100-0 mm |
| 1 obrót wskazówki= | 1 mm |
| Średnica tarczy | 58 mm |
Czujnik zegarowy powstał dzięki pracy XIX-wiecznego zegarmistrza z Nowej Anglii. John Logan z Waltham w stanie Massachusetts złożył 15 maja 1883 r. wniosek patentowy w USA na coś, co nazwał „ulepszeniem przyrządów pomiarowych”. Jego wygląd zewnętrzny nie różnił się od dzisiejszych czujników zegarowych, ale wskazówka (igła wskaźnika) była uruchamiana przez wewnętrzny mechanizm składający się z łańcuszka zegarkowego wokół bębna (trzpienia). Średnica trzpienia określała współczynnik wzmocnienia wskaźnika. Później Logan opracował zespół zębatki i zębnika, który jest obecnie używany w większości mechanicznych czujników zegarowych.
Pełny zakres zastosowań tego urządzenia nie został doceniony przez kolejne 13 lat, kiedy to jeden ze współpracowników Logana, Frank Randall, inny zegarmistrz z E. Howard Watch CO. w Bostonie, kupił prawa patentowe od Logana w 1896 r. Następnie utworzył spółkę z Francisem Stickneyem i rozpoczął produkcję czujników zegarowych dla przemysłu ogólneg
Instrukcje obsługi